Page 508 - Emlak Vergisi Uygulaması 2019
P. 508
Açıklamalı ve İçtihatlı Belediyelerde Emlak Vergisi Uygulaması
nunu’nun tebliğ hükümlerine tabi değildir. Bunlar, Tebligat Kanunu hükümlerine göre
tebliğ edilir.
1.5. Tebliğ Yapılacak Kişiler
1506. Tebliğin, vergilendirme işleminin muhatabına bizzat yapılması esas kuraldır. Muhatap,
hukuki işlemin doğuracağı sonucun kendisini etkileyecek kimse veya onun yasal tem-
silcisidir. Tebligatın yasal yollara başvurabilecek kişilere yapılması ile yasal hakların
kullanılması mümkün olabilecektir. Yasal yollara başvurabilecek bu kişiler, gerçek
kişilerde mükellef veya ceza sorumlusunun kendisi, mükellefin kanuni temsilcisi veya
umumi vekilidir. Tüzel kişilerde ise başkan, müdür ve kanuni temsilcileridir.
1507. Kendisine tebligat yapılacak asıl muhatap bulunamaz ise, ikametgâh adresinde
oturanlardan görünüşe göre on sekiz yaşından büyük olan ve belirgin bir şekilde ehli-
yetsiz olmayan kişilerden birine tebligat yapılması mümkündür.
1508. Asıl muhatap dışındakilere tebligat yapılabilmesi için, asıl muhatabın bulunamadığı,
kendisine tebliğ yapılan kişinin durumunun ve kimliğinin tebliğ zarfına yazılması gere-
kir.
1509. Vergi Usul Kanunu’na göre tebligat, 94’üncü maddedeki kimselere yapılır. Bu kişilerin
bilinen adreslerine posta veya memur eliyle yapılır. Adresleri bilinmeyenlere ise tebli-
gat, ilanen yapılır.
1510. Vergi Usul Kanunu’nun 94’üncü maddesinin başlığı “Tebliğ yapılacak kimseler” dir.
Madde içeriğinde ise, hem tebliğin muhatapları hem de tebliğ evrakını alacak, kabul
edecek kişiler belirlenmiştir. Maddenin 1’inci fıkrası genel gibi duruyor ise de sadece
gerçek kişilere yapılan tebligatı kapsamaktadır. Bu husus uygulayıcılar ve vergi huku-
ku teorisiyle uğraşanlar ile usul hukukçuları tarafından da, 94’üncü maddenin 1’inci
ve 2’nci fıkraları “gerçek kişilere tebliğ ve tüzel kişilere tebliğ” şeklinde ayrımlandırıla-
rak incelenmek suretiyle ifade edilmektedir. Danıştay kararlarında genellikle tebliğ
yapılacak kimseler konusunda 1’inci fıkra sayılarak 2’nci fıkra “…tüzelkişilerde ise…”
denerek 1042 bazen de 1’inci fıkradan hiç söz etmeden “…94’üncü maddenin 2’nci
fıkrasında, tüzelkişilere yapılacak tebliğin…” 1043 şeklinde ve dolayısıyla 1’inci fıkranın
gerçek kişilere yapılacak tebligatı düzenlediği belirtilmektedir. Maddenin 2’nci fıkrası
ile tüzel kişilerde tebligatın kimlere yapılacağı konusu düzenlenmiştir. Maddenin
3’üncü fıkrası ise, kendisine tebligat yapılacak kimsenin yani tebligatın muhatabının
1042 Danıştay 3. Dairesi’nin 11.04.2001 tarih ve E:1999/1967, K:2001/1260 sayılı; Danıştay 4. Dairesi’nin
25.01.1990 tarih ve E:1989/1547, K:1990/255 sayılı; Danıştay 11. Dairesi’nin13.12,1999 tarih ve E:1999/2847,
K:1999/4946 sayılı; Danıştay 9. Dairesi’nin 30.09.1997 tarih ve E:1997/226, K:1997/2795 sayılı; Danıştay Vergi
Daireleri Genel Kurulu 26.09.1997 tarih ve E:1996/83, K:1997/348 sayılı kararları bu konuda örnek olarak verilebi-
lir.
1043 Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu’nun 01.04.1994 tarih ve E:1993/109, K:1994/181 sayılı kararı;
Danıştay 4. Dairesi’nin 02.06.1998 tarih ve E:1997/4159, K:1998/2365 sayılı kararı.
480 | TBB