Page 710 - Emlak Vergisi Uygulaması 2019

Açıklamalı ve İçtihatlı Belediyelerde Emlak Vergisi Uygulaması

2142. Uzlaşma müzakeresinin belirlenen günde sonuçlandırılamaması veya daha ayrıntılı
bir inceleme ya da araştırma yapılmasını gerektirmesi halinde, uzlaşma görüşmesi ya
aynı gün belirlenen ya da sonradan belirlenerek mükellefe bildirilecek bir başka tari-
he ertelenebilir. Bu durum, komisyon başkan ve üyeleri tarafından imzalanan bir tu-
tanakla tespit olunur ve bu tutanak uzlaşma dosyasında saklanır.

2.2.8. Uzlaşmanın Gerçekleşmesi
2143. Uzlaşmanın gerek olumlu gerekse olumsuz bir şekilde gerçekleşmesi ile vergi ve
cezalar bakımından bazı sonuçların doğacağı açıktır. Bu sonuçlar üzerinde durulması
yerinde olacaktır. Bu çerçevede şunlar söylenebilir:
2144. Uzlaşma ile vergi cezaları ve gecikme faizinde indirim yapılmış olur.

2144.1. Esasen uzlaşma ile ikmalen, resen ve idarece tarih edilen vergi ve vergi ziyaı
cezalarının tutarı ile uzlaşılan vergi ve vergi ziyaı cezası tutarı arasındaki fark kadar
vergi ve vergi ziyaı cezası indirimi sağlanmış olur. Ancak, emlak vergisi bakımından,
vergi asıllarına ilişkin özel kanunlarında belirtilen kanuni hadlerin altına düşmemek
kaydı bulunması sebebiyle, vergi aslında uzlaşma söz konusu olmayacak ve dolayısıy-
la da emlak vergisi aslında herhangi bir indirim olması mümkün değildir. Ve dolayısıy-
la, uzlaşma neticesinde vergi aslından da indirim yapılmış olması durumunda, aynı
oranda gecikme faizinde de indirim uygulanacağı kural olmakla birlikte, emlak vergisi
bakımından vergi aslından indirim yapılamayacağından gecikme faizinde de indirimin
uygulanma olanağı bulunmamaktadır.
2144.2. Ayrıca, usulsüzlük ve özel usulsüzlük cezaları ile Vergi Usul Kanunu’nun 344’üncü
maddesinin üçüncü fıkrası 1583 uyarınca vergi ziyaı cezası kesilen tarhiyata ilişkin vergi
ve cezalar uzlaşma kapsamına girmediğinden emlak vergisinde bu türü cezalarda
uzlaşma ile indirim olması söz konusu olmayacaktır. 1584

1583 Mahalli İdareler Uzlaşma Yönetmeliği, 01.08.2003 tarihinde yürürlüğe girmiş olup bu tarih itibariyle yürürlükte
bulunan 213 sayılı Kanun’un 344’üncü maddesinin üçüncü fıkrasına atıfta bulunmaktadır. Söz konusu atıf çerçeve-
sinde mezkûr üçüncü fıkra: “Vergi ziyaına 359’uncu maddede yazılı fiillerle sebebiyet verilmesi halinde bu ceza üç
kat, bu fiillere iştirak edenlere ise bir kat olarak uygulanır” hükmünün yer aldığı fıkradır. Zira, söz konusu yönetmeliğin
yayımlandığı tarih itibariyle 213 sayılı Kanun’un 344’üncü maddesi 22.7.1998 tarih ve 4369 sayılı Kanun’un 11 inci
maddesi ile değiştirilen hali olup toplam 4 fıkradan oluşmaktadır.
Ancak, 23.1.2008 tarihli ve 5728 sayılı Kanun’un 275 inci maddesiyle, 344’üncü maddede yeniden değişiklik yapıl-
mıştır. Bu değişiklik neticesinde, 344’üncü maddenin daha önce 3’üncü fıkrası olan bu hükmü, maddenin 2’nci
fıkrası haline dönüşmüş bulunmaktadır.
Ayrıca, Mahalli İdareler Uzlaşma Yönetmeliği uyarınca İçişleri Bakanlığınca yayımlanan 29.06.2004 tarihli 1 Sıra No.lu
İl Özel İdareleri ve belediyeler Uzlaşma Tebliğinin, uzlaşmanın kapsamını belirleyen “I. Uzlaşmanın Kapsamı” başlıklı
bölümünde, …344’üncü maddenin 2’nci ve 4’üncü fıkraları uyarınca kesilecek vergi ziyaı cezalarının uzlaşma konusu
olabileceği; aynı maddenin 3’üncü fıkrası uyarınca kesilecek vergi ziyaı cezalarının uzlaşma kapsamında değerlendiri-
lemeyeceği… belirtilmektedir. Tebliğin bu ifadesinde de, 213 sayılı Kanun’un 344’üncü maddesinin fıkra numaraları,
2008 tarihinden önceki düzenlemesine göre ifade edilmektedir.
Bu bağlamda, gerek Yönetmelikte ve gerekse Tebliğdeki 3’üncü fıkra olarak zikredilen fıkranın, halen yürürlükte
bulunan 344’üncü madde metnindeki 2’nci fıkra olarak anlaşılması gerekmektedir.
Nitekim, 280 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği’nde de, kendiliğinden verilen beyannameler (bildirimler) için
yüzde elli oranında kesilecek vergi ziyaı cezasının tarhiyat sonrası uzlaşmaya konu olabileceği belirtilmektedir.
1584 Mahalli İdareler Uzlaşma Yönetmeliği’nin 2’nci maddesi uyarınca
682 | TBB