Page 277 - Emlak Vergisi Uygulaması 2019
P. 277

Muafiyet, İstisna, İndirim ve Kısıtlılık

           820.   Muafiyette doğrudan mükellefin vergilendirilmemesi amaçlanmakta iken, istisna da
                  ise herhangi bir unsurun kısmen veya tamamen vergi dışı bırakılması amaçlanmakta-
                  dır. Mükelleflerin vergi dışında bırakılmasına muafiyet, vergi konusunun vergilendirme
                  dışında bırakılmasına ise istisna denmektedir. Her bir özel vergi kanunu içerisinde, o
                  verginin amaç ve hedeflerine, niteliklerine bağlı olarak, çeşitli gerekçelerle, muafiyet
                  ve istisna uygulamalarına yer verilebilmektedir (Akdoğan, 2006:47).

           821.   İndirim  uygulaması  mükelleflerin  şahsı  için,  kısıtlılık  uygulaması  ise  taşınmazın
                  kendisi için söz konusu olan bir emlak vergisi uygulamasıdır. İndirimli emlak vergisi
                  uygulaması ile kısıtlı emlak vergisi uygulaması esasında, verginin belli bir oranda ha-
                  fifletilmesini  içermektedir.  Her  ikisi  de  verginin  ödenmesiyle  ilgili  olmakla  birlikte,
                  ancak indirim uygulamasında Bakanlar Kurulu’na sıfır oranına kadar indirim belirle-
                  me yetkisi verilmiş ve bunun da kullanılmış olmasından dolayı indirimli vergi uygula-
                  masında da ödenecek vergi miktarı tamamen kalkmaktadır.

                  1.2.  Emlak Vergisinde Muafiyet, İstisna ve Kısıtlılık Uygulamaları

           822.   Emlak  Vergisi  Kanunu’nun  22’nci  maddesinde  emlak  vergileri  ile  ilgili  muaflık  ve
                  istisna hükümlerinin bu kanuna eklenmek veya bu kanunda değişiklik yapılmak sure-
                  tiyle  düzenleneceği  belirtilmiş  ve  muafiyet  durumları  Kanun’un  farklı  maddelerinde
                  tek tek sayılmak suretiyle belirlenmiştir.

           823.   Emlak  Vergisi  Kanunu’nun  4’üncü  ve  5’inci  maddesinde  binalarla  ilgili  muafiyet
                  hükümlerine; Kanun’un 14’üncü ve 15’inci maddelerinde arazi ve arsalarla ilgili mua-
                  fiyet hükümlerine yer verilmiş ve ayrıca 16’ıncı maddede de vergiden istisna tutula-
                  cak olan araziler hüküm altına alınmıştır.

           823.1.  Mezkûr 22’nci madde gereğince Emlak Vergisi Kanunu’nun zikredilen maddelerinde,
                  muafiyet, istisna ve indirimleri ayrı ayrı belirtilmiştir. Ayrıca, Kanun’un 41’inci madde-
                  sinin 4’üncü fıkrası ile de; “244 sayılı Kanun gereğince yapılan milletlerarası antlaş-
                  malarla tanınan muaflık ve istisna hükümleri ile, 1606 sayılı Kanun’la tanınan muaf-
                  lık hükümlerinin saklı” olduğu hüküm altına alınarak 22’nci maddedeki kurala istisnai
                  bir düzenleme yapılmıştır. Böylece Kanun’da sayılan muafiyet durumlarının yanı sıra,
                  atıf yapılan bu kanunlarda yer alan hükümlere göre de muafiyet uygulaması yapılması
                  gerekmektedir.
           823.2.  Ayrıca, Kanun’un 9 ve 19’uncu maddelerinde, oturulması ve kullanılması kanunların
                  verdiği yetkiye dayanılarak yasak edilen bina ve arazilerden emlak vergisinin alınma-
                  ması öngörülmüştür. Söz konusu 9’uncu maddenin ikinci fıkrası hükmü ile; yıkılan,
                  yanan veya tamamen kullanılamaz hale gelen binalardan dolayı bina vergisi mükelle-
                  fiyetinin sona ereceği düzenlenmiştir.
           823.3.  Emlak  Vergisi  Kanunu’nun  muafiyet  ve  istisnaların  yer  aldığı  bu  hükümlerinin  yanı
                  sıra, diğer çeşitli kanunlarda, emlak vergisini de kapsayacak şekilde muafiyet, istisna
                  ve indirim ile ilgili düzenlemeler yapılmıştır. Bu diğer kanunlarda yer alan muafiyet,


                                                                                    TBB | 249
   272   273   274   275   276   277   278   279   280   281   282