Page 341 - Emlak Vergisi Uygulaması 2019

Muafiyet, İstisna, İndirim ve Kısıtlılık

işletmesi belgesi ve kısmi turizm işletmesi belgesi verilmektedir 616 . Söz konusu belge-
lerin tamamı 1319 sayılı Kanun’un 5’inci maddesinin (b) fıkrasında ifade edilen "tu-
rizm müessesesi belgesi" mahiyetindedir. Bu nedenle söz konusu belgelerden her-
hangi birine istinaden geçici emlak (bina) vergisi muafiyetinden faydalanılması müm-
kün bulunmaktadır. Ancak bu muafiyetten yararlanabilmek için, söz konusu binaların
gelir veya kurumlar vergisi mükellefi olan turizm işletmelerine dâhil olması ve Turizmi
Teşvik Kanunu’nda belirtilen maksatlara tahsis edilmesi gerekmektedir.

1050. Turizm teşvik muafiyetinden yararlanabilmek için turizm işletmesine ait binaların,
2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanunu’nda yazılı maksatlara tahsis edilmiş olması ve
mükellefin işletmelerine kayıtlı olması gerekmektedir. Bu geçici muafiyet binaların
kendisine tanınmış bir muafiyet olduğundan, kullanım amacı devam ettiği sürece,
binanın devredilmiş ya da kiralanmış olmasının muafiyet uygulanmasına etkisi olma-
yacak, amaca tahsisi devam ettiği sürece muafiyet uygulaması da devam edecek-
tir 617 .
1050.1. Binanın devredilmesi durumunda yeni malik, binanın tahsis amacı doğrultusunda
öngörülen süreden kalan süre için geçici muafiyetten yararlanma hakkına sahip ola-
caktır. 618 Devir işleminin yapılığı yıla ilişkin olarak muafiyet eski sahibi adına, devir
işleminin yapıldığı yılı takip eden bütçe yılına ilişkin muafiyet ise yeni sahibi adına
uygulanacaktır.
1050.2. Ancak işletmeye kayıtlı olmayan, yani mükelleflerin bilanço ve envanterine kayıtlı
olmayan binalar, bu amaçlara tahsis edilmiş olsalar bile muafiyetten yararlanamazlar.
Nitekim bu konu ile ilgili özelgede; 619 “Turizm Teşvik Kanunu hükümleri çerçevesinde
emlak vergisi muaflığından gelir veya kurumlar vergisi mükellefleri, işletmelerine da-
hil, kendilerine ait binalar nedeniyle yararlanabileceğinden, aynı maksada tahsis
edilmekle birlikte kendilerine ait olmayıp işlettikleri veya kiraladıkları binalar için geçi-
ci emlak vergisi muafiyetinin uygulanmasının mümkün olmadığı” görüşüne yer veril-

616 2634 sayılı Kanun’un 37’nci maddesinin (A) bendi hükmü uyarınca, 21.05.2000 tarih ve 2000/760 sayılı Bakan-
lar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan "Turizm Tesisleri Yönetmeliği"nin 4 üncü maddesinde turizm tesislerine verilen
belgeler; turizm yatırımı belgesi, turizm deneme işletmesi belgesi, turizm işletmesi belgesi, kısmi turizm deneme
işletmesi belgesi ve kısmi turizm işletmesi belgesi olarak sayılmıştır. Anılan Yönetmeliğin 9’uncu maddesinde deneme
işletme belgelerinin tesisin sınıfına uygun şartları taşıması halinde turizm işletmesi belgesi veya turizm kısmi işletmesi
belgesi verileceği, aksi halde belgenin iptal edileceği belirtilmektedir. "Turizm Tesisleri Yönetmeliği", 10.05.2005 tarih
ve 2005/8948 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan "Turizm Tesislerinin Belgelendirilmesine ve Nitelik-
lerine İlişkin Yönetmelik"in 56’ncı maddesi ile yürürlükten kaldırılmıştır. Bu Yönetmeliğin 4'üncü maddesinde turizm
tesislerine verilen belgeler; turizm yatırımı belgesi, turizm işletmesi belgesi ve kısmi turizm işletmesi belgesi olarak
sayılmıştır.
617 Danıştay 9. Dairesi’nin 16.11.2001 tarih ve E:2001/695, K:2001/4283 sayılı kararında; Sözkonusu düzenleme-
nin içeriğinden muafiyetin doğrudan yapının kendisiyle, bir başka deyişle tahsis biçimiyle (turizm amaçlı) ilgili olduğu,
yapının bizzat ya da kiralama yolu ile işletilmesi koşuluna bağlanmadığı, turizm amaçlı olarak kullanılan taşınmazın
kiracı tarafından işletilmesinin muafiyet durumunu etkilemediği belirtilmektedir.
618 Danıştay 9. Dairesi’nin E:1979/1536, K:1980/1836 sayılı kararında; turizm müessesesi belgesini haiz binanın
turizme tahsisi, amacın tahakkuku için yeterlidir, kiraya verilmesi hususu turizme tahsisi değiştirmeyeceğinden ihtilaf
konusu binaya geçici muafiyet tanınması yerindedir, denilmektedir.
619 Gelir İdaresi Başkanlığı’nın 05.10.2009 tarihli özelgesi. Aynı görüş Tekirdağ Vergi Dairesi Başkanlığı’nın
01.11.2015 tarih ve 75497510-175[5-2015-129]-550 sayılı özelgesinde de yer almaktadır.

TBB | 313