Page 471 - Emlak Vergisi Uygulaması 2019
P. 471

Muafiyet, İstisna, İndirim ve Kısıtlılık

                  ve 1/1000'lık imar planının Danıştay tarafından iptal edilmesi sonucu imar durumu-
                  nun  verilmemesi  halinde  taşınmazın  kısıtlı  olduğunun  kabulü  ve  emlak  vergisinin
                  1/10 oranında ödenmesi gerektiği” ifade edilmiştir. 965  Aynı şekilde Danıştay 9. Daire-
                  si tarafından 966  1/5000'lik nazım planın ve 1/1000'lik imar planının Danıştay’ca iptal
                  edilmesi nedeniyle imar durumu verilemeyen arsanın kısıtlı olduğunun kabulü gerek-
                  tiği yönünde karar verilmiştir.

           1396.  Bu noktada, inşaat ruhsatı iptal edilen binaların kısıtlılık hükümlerinden yaralandırıl-
                  masının mümkün olmadığını, 967  zira inşaata ruhsatının iptalinin imar planları nedeniy-
                  le  değil  de  ruhsat  gereklerine  aykırılık  gerekçesiyle  olduğunu  belirtmek  de  yerinde
                  olacaktır.






                  Danıştay 9. Dairesi’nin 30.03.2015 tarih ve E:2011/6445 K:2013/5328 sayılı kararı: …  ihtilaf konusu taşınmazın
                  bulunduğu bölgede orman sınırının hatalı geçirilmesi nedeniyle tekrar plan tadilatı yapıldığı, yapılan plan tadilatına
                  uygun olarak imar uygulaması çalışmalarının henüz yapılmamış olduğu, plan tadilatına uygun olarak imar uygulaması
                  çalışması  sonuçlandırılmadan  söz  konusu  bölgede  inşaat  izni  verilmediği,  davacının  taşınmazı  üzerinde  tasarruf
                  imkanının bulunmadığı, bu nedenle yukarıda yazılı olan 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanunu'nun 30'uncu maddesi ile
                  Tasarrufu  Kısıtlanan  Bina,  Arsa  ve  Arazi  Hakkında  Yönetmelik  hükümleri  uyarınca,  davacıya  ait  taşınmazın  kısıtlı
                  olduğunun kabul edilmesi gerektiği anlaşıldığından, davanın kabulüne karar veren temyize konu vergi mahkemesi
                  kararı sonucu itibarıyla yerinde görülmüştür.
                  Danıştay 9. Dairesi'nin  30.5.2013 tarih ve E:2012/10010  K:2013/5329  sayılı  kararı:  Dosyanın  incelenmesinden;
                  davacının hissedarı olduğu Şenyuva Mah. Uymayan Semt Mevkiinde yer alan 34321 ve 34308 ada 1 parselde bulu-
                  nan  taşınmaza  yıllardır  yol,  elektrik,  su  ve  benzeri  hiçbir  hizmeti  getirilmediği,  boş  kalmasın  diye  buğday  ekildiği,
                  davacının  gerek  imar  çalışmalarındaki  tıkanıklıklar  gerekse taşınmazın  etrafındaki ormanlık  araziden  kaynaklanan
                  sorunlar nedeniyle son şeklini almadığı halde yüksek rayiç bedel tespit edilmesi nedeniyle çok yüksek tutarlı emlak
                  vergisi  ödemek  zorunda  kalındığı  iddiasıyla  idareye  başvurarak  2011  yılına  ilişkin  olarak  tahakkuk  ettirilen  emlak
                  vergisinin hesaplanmasında kısıtlılık halinin dikkate alınması ve 2010 yılı için fazladan tahsil edilen emlak vergisi
                  tutarının mahsubu amacıyla yapılan başvurunun reddine ilişkin davalı idare işleminin iptali istemiyle açılan davanın
                  reddine karar verildiği anlaşılmaktadır. ...Ancak dosyada yer alan bilgi ve belgelerin incelenmesinden; ihtilaf konusu
                  taşınmazın bulunduğu bölgede orman sınırının hatalı geçirilmesi nedeniyle tekrar plan tadilatı yapıldığı, yapılan plan
                  tadilatına uygun olarak imar uygulaması çalışmalarının henüz yapılmamış olduğu, plan tadilatına uygun olarak imar
                  uygulaması  çalışması  sonuçlandırılmadan  söz konusu  bölgede  inşaat  izni  verilmediği  görülmekte  olup mevcut  du-
                  rumda davacının taşınmaz üzerinde herhangi bir tasarruf imkanının bulunmadığı anlaşıldığından, bu durumda, 1319
                  sayılı Emlak Vergisi Kanunu'nun 30'uncu maddesine göre davacıya ait taşınmazın kısıtlı olduğunun kabul edilerek
                  emlak  vergisinin  1/10  oranında  uygulanması  gerekirken  kısıtlılık  hali  gözardı  edilerek,  davacı  tarafından  yapılan
                  başvurunun reddine ilişkin davalı idare işleminde ve bu işlemin iptali istemiyle açılan davanın reddine ilişkin vergi
                  mahkemesi kararında yasal isabet bulunmamaktadır.
                  Danıştay 9. Dairesi'nin 30.5.2018 tarih ve E2015/89 K:2018/3714 sayılı kararı: Uyuşmazlık konusu olay, yukarıda
                  yer verilen mevzuat, içtihat ve yapılan açıklamalara göre, dava konusu arsa vergisinin 1/1000 ölçekli uygulama imar
                  planında öngörülen fonksiyonlara göre tahakkuk ettirildiği, ancak söz konusu uygulama imar planının dayanağı üst
                  ölçekli 1/5000'lik nazım imar planının yargı kararıyla iptal edildiği, buna göre 1/5000 ölçekli nazım imar planının ve
                  bu plana dayalı 1/1000 ölçekli uygulama imar planının dava konusu taşınmaz yönünden tesis edildikleri tarihten
                  itibaren  hükümsüz  hale geldiği tartışmasız  olup; anılan  taşınmaz  hakkında  ilgili  büyükşehir  ve  ilçe  belediyelerince
                  Danıştay'ın  bozma  kararı  üzerine İstanbul  10. İdare  Mahkemesince verilen  iptal kararının gerekleri  doğrultusunda
                  yeniden bir düzenleme yapılması ve arsa vergisi açısından da yapılacak bu yeni düzenleme ile getirilecek kullanım
                  kararları ve yapılaşma koşulları doğrultusunda arsa vergisi tarhiyatı yapılması gerektiğinden bu durum dikkate alın-
                  madan davacılar adına ödeme emri düzenlenmesinde ve bu ödeme emrine karşı açılan davayı reddeden Vergi Mah-
                  kemesi kararında isabet bulunmamaktadır.
                  Ankara Vergi Dairesi Başkanlığı’nın 20.04.2010 tarih ve 289 sayılı özelgesinde ise; İmar planı bulunmadığı için imar
                  durumu  verilmemesi,  kısıtlılık  uygulanacak  bir  durum  olarak  belirlenmediğinden,  bu  taşınmazlar  için  kısıtlı  emlak
                  vergisi uygulanması mümkün bulunmamaktadır, denilmektedir.
                  965  Danıştay 9. Dairesi’nin 20.03.2002 tarih ve E:2000/1456, K:2002/906 sayılı kararı.
                  966  Danıştay 9. Dairesi’nin 23.05.2002 tarih ve E:2000/1573, K:2002/2602 sayılı kararı.
                  967  İstanbul Defterdarlığı’nın B.07.4.DEF.0.34.12.2-EMLK:50-12183 sayılı özelgesi.

                                                                                    TBB | 443
   466   467   468   469   470   471   472   473   474   475   476