Page 475 - Emlak Vergisi Uygulaması 2019

Muafiyet, İstisna, İndirim ve Kısıtlılık

gerekir (Şimşek, 2008). İmar Kanunu’nun 13’üncü maddesine göre; imar planlarında
umumi hizmetlere ayrılmaları nedeniyle tasarrufu kısıtlanan taşınmazların imar prog-
ramına alınmaları durumunda emlak vergisi ödemesi durdurulmaktadır 971 . Taşınma-
zın kamulaştırılması halinde durdurma ile kamulaştırma arasındaki dönem için ta-
hakkuk edecek emlak vergisinin İmar Kanunu’nun 13’üncü maddesi gereğince kamu-
laştırmayı yapan kamu idaresi tarafından ödenmesi gerekir. 972 Tasarrufu kısıtlanan
taşınmazlardan imar planı dışında kalan taşınmazların imar programına alınmaları
mümkün olmadığından, bu taşınmazlar için emlak vergisinin ödenmesinin durdurul-
ması ve kamulaştırma halinde emlak vergisinin kamulaştırmayı yapan idarece öden-
mesi söz konusu değildir.
1413. İmar Kanunu’nun 10’uncu maddesinde, imar programlarında, umumi hizmetlere
ayrılan yerler ile özel kanunları gereğince kısıtlama konulan gayrimenkullerin kamu-
laştırılıncaya veya umumi hizmetlerle ilgili projeler gerçekleştirilinceye kadar bu yerler-
le ilgili olarak diğer kanunlarla verilen hakların devam edeceği belirtilmiştir. Taşınma-
zın imar planı ile umumi hizmete ayrılması emlak vergisinin durdurulmasının başlan-
gıcı için yeterli değildir. Taşınmazın emlak vergisinin durdurulabilmesi için ayrıca imar
programına alınması gerekmektedir. Bu durumda kamulaştırılacak olması nedeniyle
kısıtlanmış bulunan taşınmaza ait verginin tecili kamulaştırılmasına veya projenin
gerçekleştirilmesine kadar sürer. 973

1414. Belediyelerin İmar Kanunu’nun 10’uncu maddesinde öngörülen 3 ay içinde program
yapma zorunluluğuna uymamaları veya imar planı içerisine alınan taşınmazları prog-
rama almamaları durumunda emlak vergisi ödemesi hususunda Danıştay 9. Daire-
si’nin, “İmar planına alınan ve yasa uyarınca plana alındığı tarihten itibaren en geç üç
ay içerisinde imar programına alınması gereken söz konusu taşınmazın, süresinde
imar programına alınmamış olması emlak vergisi ödemesinin durmasına engel teşkil
etmeyeceği, tahsil edilen dava konusu emlak vergilerinin, Vergi Usul Kanun’unu
118’inci ve devamı maddelerinde hükme bağlanan vergi hataları kapsamı içinde de-

971 Danıştay 9. Dairesi’nin 29.04.1991 tarih ve E.1990/1739, K:1991/1565 sayılı kararı; kamulaştırma kararına
karşı dava açılması durumunda 3194 sayılı Kanun’un 13/2.maddesi uyarınca emlak vergisi tahsilâtının durmasının
yasa hükmü olduğu, kamulaştırmanın iptal edilmesi durumunda, verginin yasal süresinde ödenmediği, ileri sürülerek
iptal kararının tebliğine kadar geçen süre için gecikme zammı istenemeyeceği, ancak iptal kararının tebliğinden
sonraki süreler için gecikme zammı istenebileceği, yönündedir.
972 Danıştay 9. Dairesi’nin 22.10.1991 tarih ve E:1990/1160, K:1991/3088 sayılı kararında; kamulaştırılan taşın-
mazın emlak vergisinin, imar programına alındığı tarihten sonraya isabet eden kısmının kamulaştırmayı yapan idare-
ce ödeneceğine, karar verilmiştir. Aynı yönde; Danıştay 9. Dairesi’nin 21.6.2012 tarih ve E:2010/3870,
K:2012/4244 sayılı kararı. Bu konuyla ilgili olarak şu hususunda hatırlatılmasında yarar bulunmuktadır: İdarenin
emlak vergisinden muaf olup olmaması hususunun bu ödeme ile ilgisi bulunmamaktadır. Nitekim idarenin muafiyeti
taşınmazın adına tescilinden sonra gerçekleşecektir, ödeme yapılması gereken dönem tescil öncesine ilişkin dönem-
dir.
973 Danıştay 9. Dairesi’nin 16.09.1997 tarih ve E:1996/6414, K:1997/2503 sayılı kararı ile; 3194 sayılı İmar Kanu-
nu’nun 10’uncu maddesinde, belediyelerin imar planlarının yürürlüğe girmesinden itibaren en geç 3 ay içinde bu
planı tatbik etmek üzere 5 yıllık imar programları hazırlaması öngörüldüğü, imar programlarına alınan alanlarda
kamulaştırma yapılıncaya kadar emlak vergisi ödemesinin durdurulacağı, kamulaştırma yapılması halinde durdurma
tarihi ile kamulaştırma tarihi arasında tahakkuk edecek emlak vergisinin kamulaştırmayı yapan idare tarafından
ödeneceği belirtilerek tasarrufu kısıtlanan bina, arsa ve arazinin vergisinin kısıtlamanın devam ettiği sürece 1/10
oranında tahsil edileceğine, karar verilmiştir.

TBB | 447