Page 64 - Emlak Vergisi Uygulaması 2019

Açıklamalı ve İçtihatlı Belediyelerde Emlak Vergisi Uygulaması

ve ilgili taşınmaza uyarlanabilir olması gerekir. Çünkü sınır taşımayan bir kaydın deği-
şik taşınmazlara uygulanması mümkündür. Bu nedenle, sınırı bulunmayan kayıtların
zilyetlik belgesi olarak kabulü mümkün değildir.
60
2.7.4. Kamulaştırma Bedelinin Tespitinde Kıstas Olarak Emlak Vergisi

143. Emlak vergisi Kamulaştırma Kanunu gereğince, kamulaştırma bedelinin tespitinde
esas kriterlerden biri niteliğine sahiptir. 1982 Anayasasının 46’ıncı maddesinde dev-
let ve kamu tüzel kişiliklerinin, kamu yararının gerektirdiği hallerde karşılıklarını öde-
yerek özel mülkiyette bulunan taşınmazları kamulaştıracağı veya üzerinde irtifak hak-
kı kurabileceği hükmü yer almaktadır.

61
144. Kamulaştırma Kanunu’nun "Kıymet takdiri esasları" başlığını taşıyan 11’inci
maddesinde; kamulaştırmanın idari ve yargı evresinde kamulaştırma bedeli takdir
edilirken esas tutulacak kıstaslar arasında, …”d ) Varsa vergi beyanı,” da sayılmıştır.
62
145. Kamulaştırma Kanunu’nun 11’inci maddesi, kamulaştırılan taşınmazların kıymet
takdir esaslarını belirlerken, emlak vergi değerlerinin de bu esaslara göre kullanılacak
kıstaslardan biri olarak görmektedir. Dikkate alınacak vergi beyanı hem kamulaştır-
maya konu olan taşınmazın hem de emsal taşınmazın vergi beyanıdır. Emsal taşın-
mazla kamulaştırılan taşınmazın değerleri karşılaştırılırken emlak vergisi takdir ko-
misyonunun taşınmazların değerine esas rayici belirlerken nelere dikkat etmiş olduğu
da göz önünde bulundurulmalıdır. Yargıtay’ın kamulaştırma bedelinin tespitinde em-
lak vergisi değerinin dikkate alınmasına yönelik yerleşik görüşü, emsal ile kamulaştırı-
lan taşınmazın emlak vergisine esas metrekare değerleri arasındaki oranla bilirkişi-
lerce belirlenen değerleri arasındaki oranların karşılaştırılarak aralarında fahiş fark
bulunup bulunmadığının ortaya konulması şeklindedir. Bu şekilde her iki değer ara-
sındaki oran farklılığı göz önünde bulundurulabilecektir. Bilirkişilerce değerlendirme
yapılırken bu orandan makul ölçüde ayrılabilirse de bunun gerekçelerinin de açıklan-
ması ve oluşacak sapmanın hiçbir şekilde vergi değerinin oranını tersine çevirecek
ölçüde olmaması gerekmektedir .
63

60 Yargıtay 16. Hukuk Dairesi’nin 18.12.1992 tarih ve E:1992/1422, K:1992/15252 sayılı kararı.
61 08 Kasım 1983 tarih ve 18215 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmıştır.
62 Bu husus, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu’nun 17.4.1998 Tarih ve E:1996/3, K:1998/1 sayılı İçtihadı
Birleştirme Kararında da belirtilmektedir.
63 Yargıtay 18. Hukuk Dairesi’nin 24.4.2002 tarih ve E:2002/4088, K:2002/4647 sayılı kararında; dava konusu
taşınmaz ve emsal alınan taşınmazın değerlendirme tarihindeki beyan edilen vergi beyanları ile bu taşınmazların
bulundukları cadde veya sokak için belediyelerce emlak vergisine esas olmak üzere belirlenen m2 fiyatları, ilgili
belediyeden getirtilerek bu değerlere göre verilen m2 fiyatının mukayese edilmesi gerektiğine, emsalin ve dava konu-
su taşınmazın emlak vergisine esas değerlerinin birbirine oranı ile bilirkişi raporlarında emsal karşılaştırması sonucu
değerlendirmeye esas alınan oran birbirinden fahiş ölçüde farklı ise, mahkemece bu farklılık ve çelişki bilirkişi kuru-
lundan ek rapor alınarak mutlaka giderilmesi gerektiğine, hükmedilmiştir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun
21.01.2009 tarih ve E:2008/18-792, K:2009/7 sayılı kararı da bu yöndedir.

36 | TBB