Page 685 - Emlak Vergisi Uygulaması 2019
P. 685
Emlak Vergisi Uyuşmazlıklarının Çözümü
2056. Emlak vergisinin konusunda hata olmaması için kanunların hangi taşınmazlara daimi
veya geçici muafiyet tanıdığının bilinmesi gereklidir. Ayrıca kısıtlılık nedeniyle emlak
vergisi ödemelerinin durdurulması gereken hallere de dikkat edilmelidir. 1509
2057. Emlak vergisinde oluşabilecek mevzuda hatalara örnek olarak şunlar verilebilir; bina
sayılmayacak türden sabit yapılardan bina vergisi talep edilmesi, özel bütçeli idarele-
re, il özel idarelerine, üniversitelere ve Devlete ait binalar ve araziler için vergi tarhı
yapılması, dini hizmetlerin ifasına mahsus ve umuma açık bulunan ibadethaneler ve
bunların müştemilatına vergi tarhı yapılması, Bakanlar Kurulunca vergi muafiyeti ta-
nınan vakıflara ait binalara vergi tarhı yapılması, imar programına alınmış bir yerin
kamulaştırma yapılıncaya kadar emlak vergisi ödemesinin durdurulmaması, 1510 mes-
ken olarak inşa edilen taşınmaza geçici muafiyet uygulanmaması…
2.1.1.2.4. Vergilendirme veya Muafiyet Döneminde Hata
2058. Vergilendirme veya muafiyet döneminde hata; aranan verginin ilgili bulunduğu
vergilendirme döneminin yanlış gösterilmiş veya süre itibariyle eksik veya fazla hesap-
lanmış olmasıdır.
2059. Emlak vergisi yıllık olarak tarh edilip o yıl içinde 2 taksit halinde ödenir. Tarhiyata veya
ödemelere ilişkin belgelerde dönemin yanlış gösterilmesi veya ikmalen ve idarece
yapılan tarhiyatlarda veya ceza kesilen durumlarda bunlara ilişkin ihbarnamelerde
dönemin yanlış gösterilmesi, geçici muafiyetin süresinden sonra da sürdürülmesi,
muafiyet şartları kazanan taşınmazın muafiyet döneminin yanlış gösterilmesi, zama-
naşımı hesaplanırken dönemlerin yanlış gösterilerek zamanaşımına uğrayan döneme
vergi hesaplanması 1511 veya zamanaşımına uğramamış döneme vergi hesaplanma-
ması vergilendirme veya muafiyet döneminde hatadır.
1509 Danıştay 9. Dairesi’nin 31.5.2007 tarih ve E:2007/1783, K:2007/2143 sayılı kararı özetle: İmar planına alınan
yerlerin tasarrufu kısıtlı yerlerden sayılacağı, imar programına alınan yerlerin kamulaştırma yapılıncaya kadar emlak
vergisi ödemesinin durdurulacağı, kamulaştırma yapılınca, durdurma ile kamulaştırma tarihi arasında tahakkuk
edecek emlak vergilerinin kamulaştırmayı yapan idare tarafından ödeneceği, ancak imar planlarının yürürlüğe girme-
sinden itibaren en geç üç ay içinde bu planı tatbik etmek üzere 5 yıllık imar programlarının hazırlanması gerektiğinin
kurala bağlandığı, bu hükümlerle kanun koyucunun taşınmaz sahiplerinin haklarının sürümcemede bırakılan imar
planlarıyla zarara uğramasının önüne geçmeyi ve özel mülk statüsünden çıkması planlanan ve bu niteliği itibarıyla
tasarrufu kısıtlanan taşınmazlar için haksız mali yükümlülüklerin devamına engel olmayı amaçladığı, bu nedenle imar
planına alınan yerler için, plan tarihinden itibaren en geç üç ay içinde imar programının hazırlanması gerektiğini
öngördüğü anlaşılmaktadır. Olayda, imar planına alınmakla birlikte henüz imar programına alınmayan davacılara ait
taşınmaz için planda olduğu döneme ilişkin olmak üzere 2001-2005 yıllarında ödenen emlak vergisinin iadesine
yönelik düzeltme ve şikayet başvurusunun, taşınmazların henüz imar programına alınan yerlerden olmadığı gerekçe-
siyle reddedildiği görülmektedir. Bu durumda imar planına alınan ve yasa uyarınca plana alındığı tarihten itibaren en
geç üç ay içerisinde imar proğramına alınması gereken sözkonusu taşınmazın, süresinde imar programına alınmamış
olması emlak vergisi ödemesinin durmasına engel teşkil etmeyeceğinden ve tahsil edilen dava konusu emlak vergile-
rinin, Vergi Usul Kanunu’nun 118. ve devamı maddelerinde hükme bağlanan vergi hataları kapsamı içinde değerlen-
dirilmek suretiyle bir karar verilmesi gerekeceğinden, yukarıda açıklanan gerekçe ile aksi yönde verilen Bölge İdare
Mahkemesi kararında isabet görülmemiştir, şeklindedir.
1510 Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu’nun 15.11.1991 tarih ve E:1991/25, K:1991/1 sayılı kararında; imar
planı değişikliği ve Taşınmaz Kültür Ve Tabiat Varlıklarını Koruma Yüksek Kurulu kararı nedeniyle tasarrufu kısıtlanan
taşınmaz için ödenen vergide hata bulunduğu iddiasının düzeltme istemine konu yapılabileceği ve bu konuda açılan
davanın esastan incelenmesi gerektiği belirtilmektedir.
1511 Danıştay 3. Dairesi’nin 26.02.1986 tarih ve E:1985/421, K:1986/636 sayılı kararı; zamanaşımı iddiasının vergi
hataları içinde mütalaa edilemeyeceği; Danıştay 9. Dairesi’nin 28.12.1987 tarih ve E:1986/828, K:1987/4214 sayılı
kararı; tahakkuk zamanaşımının vergilendirme hatası yoluyla incelenebileceği, yönündedir.
TBB | 657